Warunki naturalne
Obszar administracyjny Lędzin znajduje się w obrębie dwóch makroregionów - Wyżyny Śląskiej i Kotliny Raciborsko-Oświęcimskiej. W ramach Wyżyny Śląskiej, o krajobrazie zrębowym, wyróżnić można opadający w kierunku Kotliny Mlecznej fragment południowego stoku Płaskowyżu Murcek, rozciętego obniżeniem koło Ławek, wraz z doliną Przyrwy. Od południowego wschodu jest on ograniczony Garbem Lędzińskim, rozciągającym się pomiędzy Hołdunowem i Jaroszowicami, o długości około 5 km i szerokości blisko 1,5 km. Jego partie szczytowe, dochodzące do wysokości nieco ponad 300 m n.p.m., są faliste lub pagórkowate, w niektórych miejscach porozcinane płytkimi dolinami. Łagodniejsze południowo-wschodnie stoki Garbu opadają w kierunku doliny Wisły i Przemszy, obejmując także dolinę Gostyni, wchodzącą już w skład Kotliny Oświęcimskiej.
Fizjograficznie Lędziny pozostają na obszarze Pagórów Jaworznickich, na terenie urozmaiconym wzgórzami: Klimontem (302 m n.p.m.), Szachtą (296 m n.p.m.), Strzyżówką (290 m n.p.m.), Małkowcem, Kępą, Wapieńką i Glinogórą.
W budowie geologicznej obszaru leżącego w obrębie Wyżyny Śląskiej biorą udział głównie utwory triasowe i karbońskie oraz czwartorzędowe. Dno Kotliny Mlecznej wyścielone jest osadami mioceńskimi oraz plejstoceńskimi. Jednostki wchodzące w skład Kotliny Oświęcimskiej są zbudowane z mioceńskich iłów, piaskowców i łupków, nakrytych piaskami i iłami o genezie czwartorzędowej, a ponadto glinami zwałowymi i piaskami, stanowiącymi rezultat działalności lodowców.
Klimat obszaru miasta Lędziny kształtują ścierające się masy powietrza o charakterze podzwrotnikowym - dochodzące z południa przez Bramę Morawską, arktycznym i podbiegunowym - napływające z północy, morskim - znad Atlantyku i kontynentalnym - z Europy Wschodniej.
Pokrywa glebowa gminy jest mało zróżnicowana. Występują tutaj przeważnie gleby bielicowe, wytworzone z utworów pochodzenia lodowcowego, gleby brunatne, czarne ziemie, rędziny (pojawiające się głównie na wyniosłościach Garbu Lędzińskiego) oraz gleby bagienne. Wszystkie gleby występujące na terenie Lędzin zostały zaliczone do klasy „A", czyli najmniej skażonych, gdzie uprawa roślin może być prowadzona bez żadnych ograniczeń. Do głównych upraw można zaliczyć: różnego rodzaju zboża jare i ozime, kukurydzę, ziemniaki i buraki cukrowe.
Na terenie Lędzin występują dwa cieki wodne - Potok Goławiecki i rzeka Przyrwa, należące do zlewiska Wisły. Rzeka Przyrwa, stanowiąca dopływ Mlecznej, długości około 15 km, ze źródłami w Wesołej, niemal na całym odcinku w granicach miasta jest obecnie uregulowana. Dawniej tworzyła ona liczne meandry w obrębie szerokiej, płaskiej i podmokłej doliny. U stóp Garbu Lędzińskiego bierze natomiast swój początek Potok Goławiecki, płynący szeroką, podmokłą doliną w niżej położonej części miejscowości, z ujściem wpadającym bezpośrednio do Wisły. Potok ten jest wykorzystywany do hodowli ryb w licznych stawach, leżących w jego pobliżu. Obie rzeki są zasilane licznymi drobniejszymi ciekami, najczęściej nie posiadającymi nazwy.
Na znacznych fragmentach gminy dominuje krajobraz naturalny, obejmujący 76% obszaru miasta, w którym zdecydowanie przeważa podtyp polowo- uprawny, stanowiący 38,5% powierzchni. Na terenie Lędzin występuje też krajobraz użytkowany, na który składają się krajobraz zurbanizowany i górniczo-przemysłowy, powstały w wyniku działalności antropogennej. Szczególnie silnie zurbanizowane są części: centralna, południowo-wschodnia i północno-wschodnia.
Północna i północno-wschodnia część gminy otoczona jest lasami, wchodzącymi w skład leśnego pasa ochronnego Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. Dominującym rodzajem są lasy iglaste, głównie sosnowe, natomiast drugie miejsce zajmują lasy mieszane, przede wszystkim sosnowo-dębowe. Spełniają one bardzo ważną funkcję ochronną - zatrzymują większość zanieczyszczeń napływających na teren Lędzin z bardziej uprzemysłowionych terenów Śląska.
